Kumin (kmin rzymski)

Kumin (kmin rzymski)

Cuminum cyminum

Przyprawy korzenne

Kumin jest rośliną jednoroczną z rodziny selerowatych. Prawdopodobnie pochodzi ze wschodnich rejonów nad Morzem Śródziemnym. Nie występuje już w stanie dzikim, można go spotkać wyłącznie w uprawach. Jako przyprawę stosuje się nasiona kuminu.

Kmin rzymski ma bardzo charakterystyczny zapach i smak. Jest bardzo aromatyczny, w smaku jest gorzkawy, trochę ostry. Wchodzi w skład curry, z innymi przyprawami.

Najlepiej kupić niemielony kumin. Dłużej zachowa świeżość i można wydobyć z niego całą pełnię aromatów. Kumin w tej formie należy uprażyć na suchej patelni, tak jak np. słonecznik do sałatek. Po uprażeniu należy zgnieść przyprawę w moździerzu.

Kmin rzymski jest podstawowym składnikiem wielu mieszanek przyprawowych typowych dla kuchni wschodniej. Można go używać do serów, lub jako przyprawy do pieczywa, potraw mięsnych i wegetariańskich, rybnych, wędlin, zup, warzyw kapustnych i sałatek. Można go również mieszać z cynamonem lub szafranem i dodawać do gulaszu.

Kumin jest także rośliną leczniczą - zawiera do 4% olejku eterycznego i flawonoidy. Owoce i ziele działają m.in. przeciwzapalnie, pobudzają serce i ośrodek oddechowy, pobudzają wydzielanie soków trawiennych, działają moczopędnie oraz napotnie.

Uprawa: 
W Polsce kumin jest rzadko uprawiany, nie jest bowiem odporny na mróz. Na większą skalę uprawiany jest w Afryce Północnej, Azji, Ameryce Południowej i w Europie Południowej.
Nie dodano jeszcze komentarzy.

Dodaj komentarz